مراقبت

نشد!

و وقتی فکر می‌کنم چرا نشد، جز یک دلیل اصلی، علت دیگر نمی‌یابم.

. . .

دو سال  پیش بود به گمانم، عزیزی گرانقدر که دلتنگ دیدارش هستم - و شرمسار و خجل هم - خواسته‌ای خواست از این بنده کمترین برای انجام کاری به جهت اتمام رساله‌اش و من، به دلیل تنبلی و سستی و بی­همتی و هزار صفت این چنین ، آن خواسته را

- علی رغم قولی که داده بودم و وعده­ای که کرده بودم - به انجام نرساندم.

دیروز که خود، به دلیلی مشابه و در جریان فراغت از تحصیل، گره در کارم افتاد و آن کار که باید، صورت نپذیرفت ،

یادم افتاد که وعده­ی عمل نکرده و قول وفا نکرده چه آفت­ها که می­تواند به بار بیاورد و چه گره­ها که می تواند در کار بیاندازد!

. . .

فی الحال، در یافتم که راه­های نیمه رفته و کارهای به انجام نرسیده و قول­های روی زمین مانده، و هر چه اثر و تأثیر و تأثر از این­ها که در زندگی یافت می­شود و به چشم ­می­آید و حتی نمی­آید، همه ریشه هم در همان­هایی دارد که عرض شد:

سستی و تنبلی و بی­همتی و هزار صفت این چنین

باشد که خداوند رهایی‌مان بخشد از هر چه این چنین صفتی . . .