انتظار

نشسته ای به انتظار،

تا رسیدن روز موعود،
محقق شدن وعده ای که داده ای،
به سر انجام رسیدن کاری که آغاز کرده ای . . .
و می ترسی . . .
می ترسی که نیاید، که نشود، که نرسد آنچه که باید،
و تو باز عذر و بهانه بیاوری،
وعده آینده دهی،
به صبر بخوانی و لبریزش کنی . . .
لبریز از صبر، لبریز از تحمل، لبریز از استقامت و لبریز از تغییر . . .
. . . پریشان و سردرگم، تنها به انتظار نشسته ای

سکوت

میرسد صاحبِ خانه
و منتظرانِ چشم به راه، بر در نشسته اند؛
وای به من،

که دلم را هنوز آب و جارو نکرده ام . . .

التماس

دست نگاهم را بگیر،
پای دلم را هم . . .
مرا،
اسیر خودت کن . . .

بانو

قسم به چشم ، 

بانیِ صادقانه ترین بیان عشق؛ 

و نظر به تو ، 

به عاشقانه ترین نگاه . . .