قریبِ غریب

حواس پرتی گرفته‌ام انگار.

او هست. در کنارم، همیشه و هر جا.

و من مثل آن وقت‌ها که عینک بر چشم دارم اما همه جا را به دنبال عینکم می‌گردم، 

او را نمی‌بینم؛

و . . . 

درک نمی‌کنم.