در خواست

انگار کن بالای قله‌ای ایستاده‌ای

زیر پایت دره ایست بی انتها

کوه و ابر و دره و قله . . .

جایی این چنین، 

دوست دارم که فریاد بزنم

از اعماق وجودم

همه نگفتنی‌ها را

هر چه را که در دلم سنگینی می‌کند را

شاید کمی سبک شوم

گنگی

می ترسم . . .
می ترسم از گفتن ها
و می هراسم از نگفتن ها
چه فصل سردی است تنهایی ندانستن
و چه دشوار است مسیر دانستن.
سخت است ایستادن میان تردید گفتن و نگفتن . . .