سایه‌ها

• درست می‌گوید...
  اما آنچه می‌بیند، قضاوت می‌کند و می‌گوید نشان دهنده تمام حقیقت نیست.
  حق دارد... از آنجایی که او ایستاده، غیر از این هم، چیزی دیده نمی‌شود.
  حق دارد...
  آنچه او می‌بیند غیر از این هم معنا نمی‌دهد.
  این سایه‌ها، جز آن‌چه او فکر می‌کند را معنی نمی‌دهند.
  اما، حقیقت این نیست.
  واقعیت‌ها با آنچه دیده می‌شود، تفاوت دارد.
  سایه‌ها، نقش‌اند. نقشی حاصل از نوری که بر اصل تابیده می‌شود.
  این مائیم که تعیین کننده نقش خودیم، آفرینده سایه خویشتنیم.
  تصویر ما در ذهن دیگران، ساخته دست ماست، سایه‌ای از اصل ماست، هر چند ما آنی نباشیم که تصویر کرده‌ایم.
  آن‌چه درون آدمی است، از هر چه فکر و ذهن و تصمیم و ... تا به اراده و عمل نرسد، نقشی نمی‌آفریند، سایه‌ای ایجاد نمی‌کند، تصویری در دید کسی نمی‌سازد.
  دوست‌ داشتن‌ها، به ابراز است که معنی می‌یابد و نقش می‌پذیرد.
  و در میان، این منم ضعیف‌ترین سایه ساز و تصویرگر، برای آن که به حق شایسته است بهترین تصویر را.

سلکت آل، شیفت دیلیت

کاش ذهن آدم قابلیت شیفت دیلیت داشت، وقتی هم که پاکش می کردی دیگه هیچ جوره نمی شد ریکاوریش کرد.
گاهی - به هر دلیلی - گذشته ها نباید باشن، یا بهتره نباشن.