سالگرد

امروز دو ساله شد آن عهد و پیمان و قرار.
عهدی به عظمت آسمان، وقتی که به کنه و درونش می‌نگری.
پیمانی به بزرگی عالم، آن زمان که به لایه‌های پنهایش توجه می‌کنی.
و قراری به وسعت انسان، که دو انسانند در دو سوی این میدان.
بیان این ماجرا سهل است و ممتنع.
ممتنع که بیان درونیات و تفکرات، به راحتی ممکن نباشد و کلمات و گفتار، هر آن اندازه هم که دقیق، شاید بیانگر آن چه باید، نباشند.
و سهل که پر واضح است که ازدواج و عقد، نه صرفا اتفاقی زمینی که رخدادی است در عالم و آسمان، و مترتب بر عوارضی است بر هر دو سوی این داستان.

و در این میان، چه سعادتمندم از داشتن همسری خوش سیرت و خوش صورت که آرام دل است و قرار جان.

سایه‌اش مستدام و بودنش هماره