حسرت

مرا با تو عهدی بود،

شکستم . . .

و تو را با من وعده ای

که نشکستی . . . 

دستم بگیر،

بی تو

دیگر نمی توانم،

نمی خواهم که بتوانم،

نباید که بتوانم . . . 

خجلت زده ام از آنچه هستم 

و  شرمنده ام از آنچه نیستم 

من آن نیم که باید

و نیستم چنان که شاید . . . 

کمک کن که باشم،

آنچنان که باید

و بشوم آنچنان که شاید . . . 

آه

مرا بگیر از من

مال خودت کن . . . 

خسته ام از خویشتنم

خسته ام از بودنم

من اگر مال تو نباشم، ماندنم را چه سود؟

مرا با تو عهدی است.

عهد بودن ، عهد ماندن.

مرا پایبند خودت کن . . . 

آغاز

او بود و جز او نبود.

خواست تا بود خود بنماید؛
پس، گفت . . . 

و چنین بود که "کلمه" پدید آمد . . . 

(در ابتدا کلمه بود، و کلمه نزد خدا بود.

 در او حیات بود، و آن حیات نور انسان بود.

 و نور در تاریکی میدرخشد، و تاریکی آن را درک نکرد...)*

__________

* عباراتی از بخش آغازین انجیل یوحنا