منِ راوی یا دانای کل؟

گاهی خیلی دوست داشتم دانای کل باشم نه منِ راوی.

می‌دیدم و می‌شنیدم که چه شده اند و چه گذشته است بر آنانی که روزگاری بودند و اکنون دورند.

یا می‌دیدم و می‌فهمیدم که اگر آن مسیر دیگر را رفته بودم، الان کجا بودم و اینجا و اکنونم، کجا و چگونه بود؟

و یا . . . 

دانستگی هم خوب است و هم بد.

هم شیرین است و هم تلخ.

بعضی دانستن‌ها را دوست دارم.